Wat te doen als je zestien albums hebt waarvan je vindt dat ze in je jaarlijst móeten? Dan maak je een top 15 en geef je degene die net buiten de boot valt een eervolle vermelding. Die gaat bij deze dus naar Wolf & Cub, dat met het sterke ‘Vessels’ normaal gesproken gewoon bij de eerste tien was geëindigd, zo niet in het muzikaal uitpuilende 2007. Wie ook niet onvermeld mag blijven is Daft Punk. Omdat ik vind dat live- en/of compilatie-albums niet in een jaarlijst horen maar desondanks niet om het knallende ‘Alive 2007’ heen kan. Beide albums completeren samen met onderstaande vijftien de top van de muzikale ijsberg waarbij de eerste vijf stuk voor stuk enig moment de koppositie innamen. Toch waren het de eigengereide snotapen van Klaxons die telkens weer herrezen en mij sinds de release in januari minimaal eens per week opnieuw wisten te overrompelen. Vernieuwend, spannend, opzwepend, chaotisch, eigenwijs, hysterisch, swingend en beukend maar wél verpakt in een opvallend toegankelijke verzameling nummers op de scheidslijn van rave, indie en pop, waarvan een deel nu al als klassieker de boeken in kan. “Myths Of The Near Future is a brick through the window of your next door neighbour’s and the starting gun in a race to your nearest club. It’s a really, really fucking good and danceable pop album that avoids changing lives, but happily enhances them.” aldus Drowned In Sound een krap jaar geleden. Mooier had ik het zelf niet kunnen zeggen, in tegenstelling tot NME’s Alex Miller: “Somewhere in between this life and the next, from the scattered shards of the past and of the future, Klaxons have built a magical and dangerous world all of their own and now, by the grace of God, it is ours as well.” Amen!
1 Myths Of The Near Future – Klaxons
2 Roots & Echoes – The Coral
3 Hats Of To The Buskers – The View
4 Sound Of Silver – LCD Soundsystem
5 Strange House – The Horrors
6 Favourite Worst Nightmare – Arctic Monkeys
7 13th Star – Fish
8 Icky Thump – The White Stripes
9 Love It When It Feels Like This – The Twang
10 Fuck Me USA – Fuck Me USA
11 We’ll Live And Die In These Towns – The Enemy
12 The Good The Bad & The Queen – The Good The Bad & The Queen
13 Our Earthly Pleasures – Maxïmo Park
14 Yours Truly Angry Mob – Kaiser Chiefs
15 Think Before You Speak – Good Shoes
De Headmusic albumverslagen vind je hier, de overige lijsten hier.
Dat was vast even schrikken voor de mensen die mij een beetje kennen; een album van de Stones in de playlist?! Ondanks de liefde voor de klassieken heb ik mijn afkeer van genoemde band namelijk nooit onder stoelen of banken gestoken, waarbij ik wél steeds vermeldde dat deze niet zozeer is gevoed door de band zelf maar meer door de mondiale (muziek)pers en zogenaamde kenners die steeds met een harde plasser en zonder één woord van kritiek achter de rock & rollatorboys zijn blijven aanlopen en hun evangelie bleven prediken, óók in de vijfendertig jaar dat daar geen enkele aanleiding toe was. Maar ondertussen wél geregeld de vloer aanvegend met vrijwel alle overige rockdinosauriërs, waarvan enkelen mij na aan het hart lagen en liggen. The Beatles waren inventiever, The Yardbirds baanbrekender, The Doors poëtischer, The Pretty Things ruiger, The Who spectaculairder, The Pink Floyd experimenteler, Velvet Underground stoneder, Bowie sexyer, Led Zeppelin groter, The Kinks hadden betere liedjes en dan was daar ook nog ene Jimi Hendrix… Enfin, de Rolling Stones hadden en hebben blijkbaar vooral hun PR prima voor elkaar. Natuurlijk wist ik onderwijl ook wel dat Jagger en co in de tweede helft van de sixties de 
